(foto-) impressie van een fijn dagje uit.  |
 Met een boottocht voeren we over enkele meren in Friesland.
‘s-Morgens om 9.15 uur vertrokken we vanaf Reade, 2 bussen vol met vrolijke leden van de VRA. De meesten kennen elkaar. Ik zag allemaal blije mensen komen. We werden hartelijk verwelkomd door onze 2 leiders Marianne en Gerdus, die elk in een van de bussen zaten. Wat gezellig! |
Het team van de VRA, onder leiding van Marianne en Gerdus en de vrijwilligers baseren zich op inspiratie en door een dagje uit ontmoeten we elkaar en de leden kunnen het leven weer wat beter aan.
We kunnen dankbaar zijn voor onze leiders die onze innerlijke geest aanvuren. Marianne zei met een onschuldige stem: Heb je vragen, kom maar bij mij, natuurlijk met een lach! U ziet haar lach voor 2.
Kortom een geweldige dag. Haar man Gerdus liep ook rond met een gulle lach.
Helaas vertrokken we te laat en dat ging van onze Rondvaart af. We vertrokken vanaf de Prinsenhof, onze opstapplaats in Eernewoude. Met deze boottocht voeren we over diverse meren. We genoten van de mooie wateren van Friesland. We hadden een heerlijk arrangement aan boord.
We werden hartelijk ontvangen met koffie en gebak. Iedereen was opgeruimd en blij.
 |
We voeren onderweg langs een mooie en gezellige camping, met prachtige kleurrijke natuur en water. Ik vond dat het de ‘Summer of Love’ was. |
In onze gedachten wilden we bijna als kleine kinderen uit de boot springen en genieten van de natuur. Ik laat mijn fantasie de vrije loop tijdens onze Cruise en ik bewonder de vele hoogtepunten gedurende bijna 2 uur
Wat een rijkdom om mensen te leren kennen en dat in combinatie met dit prachtige natuurschoon, de cultuur en het plezier.
Daarom liet ik mijn gedachten los. Ik dacht dit is niet alléén voor mij maar voor iedereen. Ik koos op goed geluk 3 leden uit voor een kort interview. (ik hoop van harte dat ik niemand heb beledigd) Ik wilde in een andere stijl schrijven, spontaan en zo goed mogelijk met leuke impressies.
Aan mijn tafel waren 8 dames en een heer. Wat een geluk een heer aan onze tafel. Hoera. Natuurlijk getrouwd en een gezworen trouwheid aan zijn vrouw. De dame in kwestie vroeg mij: Wat doet u? Ik schrijf mijn ervaring van deze dag op en ze vroeg mij waar ik vandaan kwam.
Ik kom uit Chili. Ze verstond Sicilië, Nee. Waar ligt uw land. In Latijns-Amerika. Met een vrolijke lach zei ze; ik ken alleen mijn man en mijn straatje.
Rietje is mijn eerste geïnterviewde.
Een vriendelijke dame, zacht van karakter: Wat een gezellige sfeer. Voor haar was het de eerste keer dat ze meeging met de VRA in Friesland. Ze helpt met de VRA bingo en het VRA etentje. Er is altijd een gezellige stemming.
 |
Daarna was Peter, onze fotograaf aan de beurt. Hij heeft de uitstraling van een vriendelijke en behulpzame man. Ik zag dat hij foto’s maakte. |
Hij vertelde dat zijn vrouw en zijn moeder ook deel namen aan dit dagje uit. Zijn moeder was jarig geweest en dat was de reden om haar verjaardag nog eens te vieren.
Mijn derde interview betrof Marianne. Sinds 2009 is zij lid van de VRA en daarna al snel actief binnen de vereniging en het bestuur. Naast haar functie van penningmeester is zij een vlot, vitaal en vrolijke persoon. Ze zei, opzij, opzij met de pijn. Ik ben bezig. WEG JIJ. Het is om jaloers op te zijn. Een gezonde jaloezie van mijn kant.
Ik vat het gesprek samen.
Ze vertelde dat ze graag activiteiten organiseert. Ze houdt van uitdagingen en een persoonlijke groei. Ze is flexibel en efficiënt, zelfstandig en heeft een sterk doorzettingsvermogen. Ze is niet alleen creatief, maar ook analytisch, initiatiefrijk, oog voor detail en bovendien erg gemotiveerd.
Aan het einde van het gesprek vroeg ze mij:
Heb je Gerdus al geïnterviewd. Nee.
Daarna ging ik naar hem toe en ik wilde hem interviewen. Hij antwoordde: Dat hoeft niet, Marianne praat voor 2 en wel met een gulle lach.
Maar juist die mooie plekken leiden vaak tot de meest dierbare herinneringen. Een ontmoeting met de medewerkers van bijvoorbeeld een restaurant vormt vaak stof voor de mooiste gesprekken. En die hoor ik voornamelijk van andere leden.
Als we ontspannen zijn, dan genieten we het meest. Ik dacht hierbij aan een aangepast reistempo, wat langer op een plek blijven en hoger comfortniveau in een vriendelijke omgeving.
We hadden onze privé fotograaf Peter, die graag mee deed aan het complot. Peter wilde proberen om er wat mooie foto’s van te maken. Jullie kunnen zien hoe mooi ze in de boot en buiten de boot genomen zijn. De foto’s zeggen meer dan genoeg.
In de middag gingen we naar het paradijs van orchideeën en vlinders in Luttelgeest. Wat een mooie orchideeën hebben ze daar. Zo zijn er verschillende tuinen aangelegd, ondermeer een tropische tuin. De vele geheimen van de natuur onder één dak konden we bewonderen. Een kwekerij vormt de wortels van de Orchideeënhoeve. In een getoonde film konden we zien hoe de orchideeën op professionele wijze worden gekweekt.
De Vlindertuin met zijn gevleugelde insecten. Het leven van de vlinder in verschillende stadia maakt deze dieren zo interessant oor de mensen. De meeste vlindersoorten leven in tropische of subtropische gebieden. Deze vlindertuin zorgt voor een andere beleving. Vlinders fladderen vrolijk rond langs kabbelende beekjes en kleurrijke nectarplanten. Maar er is meer: Ook vinden we in de vlindertuin tropische vogels, reptielen en vijvers met visjes!
Waar komt de naam vlinder vandaan?
Maar er is meer te vertellen over de oorsprong van het woord vlinder. Vroeger werd vlinder in Nederland ook wel kapel genoemd. Deze benaming is afkomstig van het stukje mantel van Sint-Maarten. In Groningen wordt een vlinder ook wel roomzoeper of roomslikker genoemd. Vlinders worden daar zo genoemd omdat vlinders volgens het volksgeloof betoverde heksen waren die van de room kwamen snoepen.
Tot slot wil ik namens allen onze complimenten maken aan de personen die deze schitterende tocht hebben mogelijk gemaakt. ( Ik heb niet gevraagd maar ik doe het gewoon). Ik maakte deel uit van de lovenswaardige tocht in ons land en over het water.
In dit verhaal ben ik vergeten te zeggen, dat er geen ruimte was voor pijn. Met z’n allen hebben we de pijn in een doos gestopt en deze doos in het water gegooid. Opzij, opzij, Jij.
Na een korte rust en iets gedronken te hebben gingen we naar Amsterdam terug, dit met dank aan onze trouwe en vriendelijke chauffeurs.
Gracias y hasta la pronto con una sonrisa (Dank je wel en tot ziens met een lach)
