Hoe een bustocht met een sublieme verrassing werd afgesloten
Op woensdag 08 mei gingen we met ruim 70 leden en begeleiders in de goudgele dubbeldekker bus van onze René richting Drimmelen om daar aan boord te gaan van een prachtige meerdekse rondvaartboot.
Het weer was bewolkt, droog en fris, typisch Hollands voorjaarsweer.
Het was een verrassingstocht. Aanvankelijk zou de reis ons leiden naar “De Geheime Driehoek” maar door logistieke problemen moesten we een alternatief bedenken. Dure raad was in dit geval goedkoop. In gezamenlijk overleg werd voor de Biesbosch gekozen, dat is in alle seizoenen een steeds veranderende interessante locatie.
Dus, toen alle gasten, sommigen middels een traplift met begeleider, op de boot ingeladen waren, werd er direct al door de bemanning een lunch aan tafel geserveerd. Er was meer dan zat, we kwamen niets te kort. Sommigen klaagden over de lange kroketten, want deze pasten niet overdwars in hun mond!
Frappant was dat ik niemand “met lange tanden” heb zien eten. Zoals jullie weten schrijdt de scribent dikwijls door de salon om de (on)tevredenheid te polsen.
Op het dek kon je zitten of staan en genieten van de vergezichten en panorama’s. Herinneringen kun je ophalen aan de hand van de geplaatste foto’s.
Aan de bar was er gelegenheid om nog een extra versnapering, tegen betaling, te nuttigen. Dit werd veelvuldig gedaan. Het was geweldig om met een glas wijn of iets dergelijks op het bovendek te zitten genieten van deze rustieke landschap en stilte.
Op de verschillende foto’s zie je hoe er werd gevist, gezeild of rondgevaren op een “tiny vakantiehuisje” als bootje. Hoe mooi en dichtbij kan het zijn.
Op een bepaald moment hadden we het wel gezien en dat kwam goed uit, want de afgesproken 2 uurtjes waren om. Na nog een laatste blik op het mooie landschap werd het signaal “Debarkeren” gegeven. Dat betekende iedereen van boord. De bemanning was daarbij weer zeer behulpzaam en het verliep vlot.
Jullie begrijpen wel dat Marianne de volgende keer weer van harte welkom is op de Zilvermeeuw.
Deze hulpvaardige handen moesten niet alleen helpen maar ook het lachen in toom houden.
Nadat iedereen weer in de bus zat vastgesnoerd (wettelijk verplicht) vertrokken we, filevrij met onze René naar en dat was de grote vraag. Het werd het Van der Valk motel in Schiedam. De VRA had deze locatie ook gebruikt tijdens de zeehonden safarireis naar Zierikzee in 2023.
De directie was verwittigd en had een hoop deskundig personeel bij de bar geïnstalleerd. Een heel uur drinken en babbelen, echter zonder sterke drank.
Snel had iedereen het eerste drankje te pakken en het was daardoor direct een geanimeerd geroezemoes.
Twee rijpere mannen becommentariëren, onder genot van een licht alcoholische versnaperingen het wel en wee van de VRA en hun gezamenlijke geschiedenis.
De grote verrassing; voor iedereen een puntzakje met overheerlijke patat met frietsaus.
Uniek in ReumaNederland! We waren weer op tijd thuis.
Wel moest er iemand nog een slinger naar huis krijgen door Marianne.
