Jubileumfeest 45 jaar VRA
Zaterdag 7 september, al voor 12.00 uur zaten de eerste gasten in de foyer van “De Zoete Inval”. Ze wilden niets missen, ze genoten van enthousiaste mensen die binnenstroomden. Sommigen hadden er zelfs zoveel voor over om vanuit Amsterdam Zuidoost via Gouda en Zuidoost in Halfweg te geraken. Echte volhouders dus en ze werden, naar bleek, niet teleurgesteld in wat ze voorgeschoteld kregen.
Bij de VRA is het geen feest als de administratie niet goed is en het eten en drinken onvoldoende zijn. Om 13.00 uur gingen de remmen los, thee of koffie met gebak naar keuze, het kon niet op. De bediening liep zich het “apen lazarus”. In de tussentijd sprak de secretaris van de vereniging, Marianne Walma, een kort welkomstwoord en verwelkomde Nico Brinker (oud-voorzitter) en Wim en Marja Talsma (voormalig kantoorgenoot) van Marianne Walma en niet te vergeten een meer dan bevriende delegatie van de Reuma Patiënten Vereniging uit Nijmegen en omgeving.
Er was een zingend trio voor dit jubileumfeest uitgenodigd, die al bij de koffie hun best gingen doen met een programma uit de zestiger jaren. The Dutch Show Company hadden een gestileerde jukebox op het podium gezet en zongen mooie zwijmelliedjes uit de tijd toen de leden net geen pubers meer waren. Bij sommigen zag ik nog de verliefdheid van weleer in de ogen. Dansen en meezingen, alles kon en er hoefde geen verantwoording afgelegd te worden aan de ouders.Marianne zingt nagenoeg alle teksten mee maar is zeker ook een bevlogen danseres. Zelfs de grootste krukken weet ze te verleiden tot een dansje. Mijn vriendin Truus en dochter!
Stil zat Rietje te genieten van een drankje, bijkletsen, je verwonderen over je drankje, actief dansen tussen de tafels en stoelen, kennis maken en levenservaringen uitwisselen tussen Jeremy en Sonja de voorzitster. Gerda en Brigitte dansten freestyle. Nico Brinker en Marianne vermaakten elkaar als ouwe vrienden. Alles mocht en niets moest. Dit gaf de ongedwongen sfeer weer.
De Ankertjes zaten zich te vermaken. Ze zijn altijd van de partij, laten geen gelegenheid voorbij gaan om te genieten van de festiviteiten van onze VRA. Ook voor hen is het ontmoeten van lotgenoten een meer dan welkome aanvulling op het leven.
Jose en Henk hebben weer de nodige foto’s te bekijken. Tot hilariteit van iedereen werden er door de artiesten bij toerbeurt gasten betrokken in de liedjes.
Onze Yvonne uit Nijmegen liet zich niet de kans ontnemen om met Gerdus een dansje te doen. Het is verbazingwekkend hoe lenig zij is met allerlei nieuwe gewrichten. Yvonne is van de RPV in Nijmegen penningmeester. Trouwens, Marianne lacht naar het vogeltje
Jammer, Mario staat met zijn rug naar de fotograaf, maar hij zingt wel met Ingrid en Jolanda een leuk liedje. De meiden waren in kleding, zoals de vrouwen in de 60er jaren vaak gekleed waren. Zeker herkenbaar voor velen onder ons. Nu zeggen we; een beetje truttig.
Nooit eten ze hamburgers met frietjes, nu kunnen ze er niet genoeg van krijgen. Jeremy staat vaak in Reade in de coffeecorner. Hij is daar geliefd bij zijn klanten door zijn klantvriendelijkheid en voorkomendheid. Maar mede door zijn uitstraling willen de dames graag met hem op de foto. Jeremy heeft tijdens de feest vele foto’s gemaakt. Dank daarvoor.
Het feest is niet compleet als de secretaris niet even met haar mannetje gedanst heeft. Ze zegt je moet met alles blijven oefenen. Ongeoefendheid leidt vaak tot ongelukken, omdat je niet meer fit bent. Sporten, zoals dansen vergroot je weerstand en geeft je vreugde in het leven.
Sommigen werden uitgenodigd een slinger aan het rad van avontuur te geven, waardoor het jaartal bepaald werd van de te zingen liedjes. Ouwe evergreens.
Roy de drukker showde als een echte dressman het door hem gemaakte schort met logo en de uitnodiging.