Neurodegeneratie door milieuvervuiling

Neurodegeneratie door milieuvervuiling

De aantasting van ons natuurlijke milieu heeft zware gevolgen.

En het gevaar zit vaak in onverwachte hoeken.

Wetenschappers onderzochten de beschikbare wetenschappelijke studies over de gevolgen van ‘beroepsmatige’ blootstelling aan chemische stoffen, vooral pesticiden en zware metalen, en electromagnetische straling (EMF). Het is bekend dat blootstelling aan pesticiden het risico op Parkinson-dementie met 50% verhoogt. 
Maar er is heel wat meer: 
– (Beroepsmatige) blootstelling aan alle pesticiden/onkruidverdelgers verhoogt het risico op àlle neurodegeneratieve ziekten, zoals Alzheimer en ALS (Amyotrofe LateraalSclerose). Prof Feldman zegt dat hogere concentraties de overlevingsduur van ALS-patiënten significant verkorten. 
– De blootstelling aan lood verhoogt het risico op ALS en Parkinson met 50 %. 
– Beroepsmatige blootstelling aan EMF blijkt het risico op ALS en Parkinson te vertienvoudigen. 

Jubileumfeest 11 mei 2019

Uitnodiging  40-jarig Jubileum

klik hier voor de uitnodiging jubileumfeest

De middag wordt opgeluisterd door:

Jubileumfeest 2019

(verslag)

Wat was het een daverend succes.

Even voor twaalven was de zaal op Borchland beschikbaar. De geluidsinstallatie van het Zwanenkoor werd in stelling gebracht. Vijftig prijzen voor de verloting, allen voorzien van een nummer, werden uitgestald op hoge tafels aan de zijkant van de zaal.

De meisjes van de poen en de lootjes werden voor de zaalingang, aan een tafel in stelling gebracht. Bij binnenkomst moesten de gasten langs deze dames. Aan de hand van een namenlijst werden de gasten “afgevinkt”, gecontroleerd of ze de € 10,- bijdrage hadden voldaan en of ze de jaarlijkse contributie hadden betaald en natuurlijk om een envelop met lootjes voor de verloting te kopen. Ze zaten amper of de gasten druppelden binnen om zo de mooiste plaatsen in de zaal te bemachtigen.

 

Klokslag 13.00 uur begon het feest. Het Zwanenkoor zette de eerste melodieën in en er werd direct al uit volle borst meegezongen. Bekende oude en nieuwe deunen passeerden de revue.

De bediening onder de bezielende leiding van Ron, zijn secondante Rosalie en Levi werd de koffie of thee met gebak uitgeserveerd. Het smullen begon direct al goed.

 

Na het eerste optreden van het koor, hadden de koorleden een pauze voor een “versnapering”, waarmee de kelen gesmeerd moesten worden. Het bestuur van de VRA wist natuurlijk hoe belangrijk het smeren van de kelen is voor de zangers van een goed “geolied” en gezellig koor. Trouwens, Borchland heeft de koffie en thee voorafgaand aan het kooroptreden “gesponsord”.

Na de pauze werd Marianna even naar voren geroepen, staande en front van het koor werd ze door Ruth verblijd met een door Ruth gemaakt gedicht. Marianna was één en al oor, ze was uitermate verrast.


 

Deze jonge meid was 70 jaar geworden. Dat is geen feestje waard, het is niets om je druk om te maken. Sommige mensen hebben aan een half woord voldoende, zoals Ruth bewees. Natuurlijk werd Marianna nog door de goegemeente toegezongen met het aloude lied “Lang zal ze leven”.

In de tussenliggende tijd werden de bestellingen opgenomen voor het “natje”. Het “droogje” zou na het tweede optreden van het Zwanenkoor komen.

Tijdens het tweede kooroptreden gingen voorzichtig de beentjes van de vloer.

Martin en Gerda, Marianne en Gerdus dansen op de muziek en zang van het Zwanenkoor Vader (95 jaar!) en dochter dansen ook een leuke dans, niet stram maar strak.

Goed voorbeeld doet volgen, dus een aantal enthousiaste dansers gingen de vloer op met de bekende Oudhollandse dans, de polonaise. (Dans is gestolen van de Polen!) Dit waren de meest fotogenieke VRA-leden.

Zoals op de foto’s te zien is, werd bij deze dans het leiderschap gewisseld. De pijn in de voeten en benen werd hier en daar verbloemd door goed passende orthopedische schoenen. Het is tenslotte maar eens per vijf jaar een lustrum die uitbundig gevierd wordt. De dag daarop, een zondag, is de rustdag voor iedereen. Op die zondag gingen de beentjes ook van de vloer, maar dan op de bank of op het ouderwetse haardbankje.

 
 

Op de ene foto zijn de nog lege schalen voor het buffet te zien.  Achter de schermen was het keukenpersoneel al uren bezig met de voorbereidingen voor het warme buffet.

Aan het eind van de middag werd een dankwoord uitgesproken namens het bestuur waarbij de leden van het koor, het keukenpersoneel, het bedienend personeel, het management van Borchland en alle gasten bedankt werden voor hun inzet en gezelligheid.

Strikt op tijd werd het feest beëindigd en verliet iedereen de feestzaal. Binnen een redelijk tijd waren ook alle gasten door het aanvullend openbaar vervoer naar huis gebracht.

*****


NOG MEER JUBILARISSEN!

Op 20 mei 2019 is de voorzitter Hans Beglinger met zijn Reina een geregistreerd partnerschap aangegaan. Met uitwisseling van de ringen werd dit “houden van” bevestigd en in kleine kring gevierd. Namens het bestuur is een mooi bloemstuk in Huize Beglinger gebracht.

Op 18 juni 2019 hebben Marianne en Gerdus Walma hun koperen bruiloft, in etappes gevierd. Ook bij Huize Walma werd namens het VRA-bestuur een mooi bloemstuk gebracht.

Beide echtparen danken de leden, die in de vorm van een cadeau, een mooie kaart of een appje of belletje, hun belangstelling hebben getoond. Het kwam allemaal uit een warm hart.

 

Besturendag

B e s t u r e n d a g

Op zaterdag 13 april organiseerde ReumaNederland in Maarssen in het  congrescentrum Inn Style weer de halfjaarlijkse Besturendag om informatie uit te wisselen.                                                               
De directeur Lodewijk Ridderbos moest dit keer door omstandigheden verstek laten gaan. Door Sija de Jong, manager Patiëntenbelangen, werd echter deze bijeenkomst geleid. Zij deed dit met veel verve.       
Sija de Jong gaf nadere informatie over de stand van zaken van de gesprekken met de diverse ministeries en  zorgverzekeraars.                                       
Vervolgens kreeg Marije Hulsinga, manager communicatie, het woord. De communicatie met de verenigingen en het publiek in algemene zin, wordt op allerlei manieren, facebook, twitter, Linkedin, nieuwsbrieven enz. uitgevoerd.

Daarna Corné Baatenburg de Jong (adjunct-directeur / manager Bedrijfsvoering en fondsenwerving aan het woord. Zijn betoog ging over de landelijke succesvolle collecte en waar de inkomsten van ReumaNederland, naar toe vloeien. 
Als vierde spreker kwam Dr. Mechiel Korte aan het woord. Hij bracht zijn onderwerp zeer levendig, zodat de aanwezige toehoorders aan zijn lippen hingen”. Zijn verhaal wordt hieronder weergegeven.

De ontstekingsstoffen die vrijkomen bij ontstekingsreuma veroorzaken ernstige vermoeidheid. Dat gebeurt in de hersenen. Dat is de eerste conclusie uit onderzoek van dr. Mechiel Korte (Universiteit Utrecht) naar vermoeidheid door ontstekingsreuma.

dr. Mechiel Korte


Mechiel Korte heeft zelf reuma en weet uit ervaring hoe slopend de vermoeidheid is. ReumaNederland financiert dit onderzoek, omdat heel veel mensen met reuma met vermoeidheid te maken hebben.

In ons onderzoek hebben we duidelijk aan kunnen tonen dat de ontstekingsstoffen die horen bij ontstekingsreuma kunnen zorgen voor vermoeidheid. Die stofjes zitten in het bloed en ze zorgen voor een vermindering van signaalstoffen in de hersenen. Die veranderde signalen in de hersenen zorgen voor de vermoeidheid waar mensen met ontstekingsreuma zo’n last van hebben.

De meeste mensen denken bij vermoeidheid aan te weinig slaap hebben of aan moe zijn doordat je veel gedaan hebt. Dat is wat ik ‘normale vermoeidheid’ noem, eentje die met rust en slapen weer overgaat. Mensen met ontstekingsreuma hebben last van ernstige vermoeidheid waarbij extra slapen of uitrusten juist niet helpt. Ik vergelijk het wel eens met wadlopen. Hoe harder je vooruit probeert te komen, des te dieper je wegzakt. Dat komt door wel 3 soorten van vermoeidheid.

De moeheid die misschien wel het meest je kwaliteit van leven beïnvloedt, noem ik ‘motivatie vermoeidheid’. Dat is de eerste vorm. Je komt er gewoon maar niet toe om wat te gaan doen. Alles kost moeite, ook de leuke dingen, en je geniet er veel minder van. Daarin schuilt een groot gevaar. Je gaat er minder op uit en je moet oppassen dat je jezelf niet isoleert. Dat ervaar ik zelf ook wanneer ik meer last van gewrichtsontsteking heb.

Maar, er is meer. Een tweede vorm die veel mensen met reuma ervaren, is moeite hebben met het opstarten en lichamelijk bezig zijn. Dat noem ik de ‘lichamelijke vermoeidheid’. En dan heb je nog de derde vorm, die ik ‘mentale vermoeidheid’ noem. Patiënten zeggen vaak: ‘ik kan me niet concentreren’. Dat niet-helder zijn wordt met een Engels woord dat ook wel ‘brain fog’, hersenmist, genoemd en die komt door reuma.

Wij hebben in ons onderzoek kunnen aantonen dat de ontstekingsstofjes die vrijkomen bij reuma zorgen voor een afbraak van signaalstoffen in de hersenen. Er ontstaan tekorten aan signaalstoffen zoals dopamine, serotonine en noradrenaline en dat heeft gevolgen. ‘Te weinig dopamine wordt in verband gebracht met minder plezier beleven en kan bij mensen met reuma zorgen voor zowel de motivatie vermoeidheid als ook de lichamelijke vermoeidheid: je nauwelijks tot dingen kunnen zetten. Te weinig noradrenaline zorgt onder andere voor de concentratieproblemen en een tekort aan noradrenaline en serotonine wordt ook in verband gebracht met motivatie vermoeidheid.

Onze onderzoeksresultaten laten zien dat het de ontstekingen zijn die de vermoeidheid veroorzaken. We weten ook ondertussen uit recent onderzoek onder patiënten met reumatoïde artritis (RA) dat het remmen van één ontstekingsstofje, TNF-alfa, er voor zorgde dat serotonine in het brein weer toenam. Toch is de vermoeidheid bij mensen die een TNF-alfaremmer krijgen niet helemaal weg. Dat komt omdat ook de andere ontstekingsstoffen nog een rol blijven spelen.

Ik denk zeker, dat we uiteindelijk iets aan de vermoeidheid kunnen doen, maar we moeten eerst weten hoe het precies werkt. We weten nu in ieder geval dat het immuunsysteem inwerkt op onze hersenen en deze een klein beetje kan veranderen. Ik heb het daarom wel over een ‘reumabrein’. Voor nu vind ik het vooral belangrijk om te kunnen zeggen dat de vermoeidheid echt door de reuma komt en ik ga verder met mijn onderzoek. Het kan mij niet snel genoeg gaan.

 

 

nieuwe reumabehandeling ontdekt

Bij toeval nieuwe reumabehandeling ontdekt

Toeval bestaat niet. Of toch wel? Amerikaanse onderzoekers deden recent een verrassende ontdekking die misschien wel tot een nieuwe reumabehandeling zou kunnen leiden. Het verwijderen van een specifiek gen bij muizen gaf namelijk een verrassend resultaat.

Amerikaanse onderzoekers van de Universiteit van Virginia hebben tot hun verbazing een mogelijke verklaring gevonden van de opflakkerende ontstekingen bij reumatoïde artritis. Nadat bij muizen een specifiek gen – ELMO1 – was verwijderd, namen de symptomen af. Heel verassend, omdat de onderzoekers er eigenlijk vanuit gingen dat het verlies van dit gen zou moeten uitmonden in meer ontstekingen.

Eerste verdedigingslinie
“Dit effect was een complete verrassing voor ons,”zegt hoofdonderzoeker Ravinchandran. “Ik ben dol op dit soort resultaten. Ze leren ons dat we het probleem niet helemaal goed hebben begrepen, toen we het begonnen te onderzoeken. Normaal gesproken is ELMO1 goed voor ons via hun functie in witte bloedcellen, die de eerste verdedigingslinie vormen tegen infecties. Maar als ze te lang in de gewrichten blijven rondhangen, maken ze ontstekingshaarden aan die schadelijk zijn voor de weefsels.”   

Nieuwe medicijnen
Tot nu toe was het geen optie om het effect van genen – zoals ELMO1 – bij mensen te blokkeren. Dergelijke genen kunnen immers meer functies in het menselijk lichaam vervullen. Maar volgens Ravinchandran werkt ELMO1 alleen samen met witte bloedcellen en dus niet met andere cellen die hij getest heeft. Bij laboratoriummuizen behaalde hij goede resultaten. Door het blokkeren van het ELMO1 gen, namen de ontstekingen af zonder dat er ergens anders in het lichaam problemen ontstonden. Ravinchandran probeert nu medicijnen te ontwikkelen die de functie van ELMO1 bij patiënten met reumatoïde artritis kunnen afremmen.

Eugène Mathijssen op 26 mrt 2019

 

 

Wat kun je doen bij fibromyalgie

Wat kun je doen bij fibromyalgie?
| Neurologie |

Bij fibromyalgie draait alles rond pijn; pijn niet veroorzaakt door een letsel, maar wel door een kortsluiting in de hersenen. Een fibromyalgiepatiënt moet daarom veel aandacht besteden aan de psyche en aan ‘stress management’. Tai chi, yoga en meditatie zijn bewezen methoden die de pijn kunnen verlichten, de stress verminderen en het bewegingsapparaat soepel houden. 
Kies ook voor natuurlijke pijnstillers, omdat die beter beschikt zijn voor langdurig gebruik.
Veel blijven bewegen is belangrijk, hoe moeilijk dat ook lijkt. Beweging beschermt tegen aftakeling van de gewrichten, en bevordert de bloedcirculatie. 

Vermoeidheid is een frequent probleem: fibromyalgie wordt vaak vergeleken met het chronische vermoeidheidssyndroom. Carnitine en co-enzym Q10 zijn twee natuurlijke stoffen die voor een efficiëntere energieproductie zorgen. Een goede slaap is ook belangrijk.
Draag zorg voor de darmen en ondersteun de weerstand. Mogelijk ligt het immuunsysteem in de knoop: te actief in sommige weefsels, maar toch niet in staat om virussen op te ruimen. Een gezonde, zuiver natuurlijke voeding kan helpen om de immuniteit terug op het juiste spoor te brengen. Eet verse groenten en vers fruit, en probeer additieven te vermijden.

 

‘Nieuwe’ knie voor patiënten <65 jaar

Eugène Mathijssen op 28 mrt 2019

‘Nieuwe’ knie voor patiënten onder 65 jaar

Jonge patiënten met knie-artrose worden vaak naar huis gestuurd met de mededeling om het nog een paar jaar vol te houden. Dat betekent voor veel mensen dat ze nog heel lang met de pijn in de knie moeten leven.

Het UMC Utrecht heeft een nieuwe
techniek ontwikkeld, die deze groep patiënten een aantal jaar uit de brand helpt.

Orthopedisch chirurgen plaatsen liever geen nieuwe knieën bij mensen onder de 65 jaar. Daarom worden deze patiënten meestal naar huis gestuurd met de mededeling, dat ze het nog een paar jaar moeten proberen uit te zingen. Het UMC Utrecht komt nu met een oplossing. Daar is een nieuwe techniek ontwikkeld, waarmee jonge patiënten met knie-artrose een gewrichtsvervangende operatie met vele jaren kunnen uitstellen.

Het herstelt kraakbeen
Het gaat om een nieuwe distractie-techniek. Het kniegewricht wordt heel geleidelijk uit elkaar getrokken. Verrassend genoeg, herstelt het beschadigd kraakbeen zich dan na zes tot zeven weken. Op deze manier kan het plaatsen van een knieprothese worden uitgesteld. Uiteindelijk zal er in de toekomst toch een knievervangende operatie moeten plaatsvinden.

Minder pijnklachten
Jaarlijks krijgen 10.000 patiënten jonger dan 65 jaar een nieuwe knie. Omdat ze actiever zijn, slijt de prothese sneller. De tweede operatie is vaak gecompliceerder. Dankzij deze nieuwe distractie-techniek kunnen mensen langer hun eigen knie behouden. Bovendien hebben ze minder pijnklachten. Aan de buitenkant van de knie wordt een frame geplaatst, die met acht pinnen aan de botten wordt vastgezet. De beide kniegewrichten worden langzaam uit elkaar getrokken door te draaien aan het frame. Vervolgens groeit het afgesleten kraakbeen weer terug.

Meer informatie
Deze operatie wordt uitgevoerd door de Mobility Clinic van het UMC Utrecht. U hebt wel een doorverwijzing van uw huisarts nodig. U kunt dit nummer bellen voor meer informatie: 088 75 569 03.

 

 

Meer laden

x  Powerful Protection for WordPress, from Shield Security
This Site Is Protected By
Shield Security