Dinsdag 25 juni 2019 brengen we een bezoek aan:
het Oude Ambachten en Speelgoed Museum in Terschuur
Fantastisch dagje uit met de VRA.
Verslag1 : Ida en Chris
Op dinsdagochtend 25 juni gingen wij met de VRA een dag weg naar Terschuur waar het oude ambachten en speelgoedmuseum is. Wij verzamelden bij het J.B.I.
Al vroeg zaten er binnen verschillende deelnemers, ook de bus stond al voor de deur. Er was een tropische dag voorspeld, iedereen zag er dan ook zomers gekleed uit.
Nadat iedereen in de bus zat stelde de chauffeur zich voor en Gerdus heette ons namens het bestuur van de VRA welkom en gaf aan hoe de dag zou verlopen. Naast de grote bus, die helemaal vol zat, reed er ook nog een klein busje met negen passagiers mee.
Na een prima reis kwamen we aan in Terschuur, hier werden we onthaald met koffie/thee en een verrukkelijk gebakje, wij hadden de beschikking over twee ruimtes zodat de airconditioning goed zijn werk kon doen.
Na deze pauze kwam iemand van het museum vertellen dat er drie routes in het museum waren uitgezet. Twee over oude ambachten en een over speelgoed. Wij kregen tot 12:30 uur de tijd om rond te lopen en dan zouden wij lunchen en na de lunch konden we nog tot 15:30 uur verder kijken.
 |
 |
Wat was het een leuk museum en van iedereen hoorde je dat er veel herkenning was uit hun jeugd. Je kon zo gek niet bedenken of er was een uitgebreide verzameling van. Ik noem b.v. de scharensliep, een dorpsomroeper, kruidenier (grutter], slagerij laboratorium. Dit is maar een kleine opsomming, er was veel meer. Er stonden zoveel spulletjes niet in vitrines maar los zodat iemand verzuchtte: wat een werk zal dit zijn om dit allemaal af te stoffen. Voor de lunch had ik route één en twee gelopen. Tijdens de lunch, die weer lekker in koele ruimtes werd geserveerd, werd veel aan elkaar verteld over de uitstalling maar ook werd er veel gelachen. Het was heel gezellig en ook de soep en het brood waren erg smakelijk Na de lunch ging ik de speelgoedroute doen, wat was dat leuk. Er waren heel veel oude poppen en wel 80 beren. Ook zag ik mecano en de eerste lego en heel veel treinen b.v. van Märklin.
Daarnaast een hele vitrine met allemaal oude autootjes, zoals dinky toys. Natuurlijk was er ook meisjesspeelgoed zoals stoffen en blikjes, stofzuigers, keukentjes met potjes en pannetjes en allerlei leuke kleine serviesjes.
Op een gegeven ogenblik, het was ook al over drieën, waren de meesten klaar en zag je veel binnen zitten met een ijsje, want het was buiten veel te warm. Opgewekt kwam iedereen weer naar de bussen en toen iedereen zat vertrokken we om vlakbij naar een pannenkoekenrestaurant te gaan. Daar aangekomen met de touringcar bus, hoorden wij dat het kleine busje pech had, en ergens langs de weg stond. In dat busje was eerst al de airconditioning uitgevallen waardoor de temperatuur opliep tot 41°. Even later viel het hele busje stil en stonden ze langs de weg.
De grote bus heeft de inzittenden van het busje opgehaald, die kwamen helemaal verhit aan bij het pannenkoekenrestaurant. De pannenkoeken waren lekker en ook het ijs was verrukkelijk.
Na het eten stapten wij weer in de bus voor het groepje van het busje zou een vervanging komen. Om 19:15 uur kwamen wij, weer voldaan en met een blij gevoel, na zo’n fantastische dag aan bij het JBI. Dank voor chauffeur Vincent, die ons zo vlot en behendig met de lift uit de bus wist te loodsen. Hij was erg behulpzaam.
Een ander groepje, die door pech met hun kleine bus, waren achtergebleven, zijn enkele uren later met drie taxi’s naar Amsterdam en Oostzaan gebracht.
Wat hebben Marianne, Marianna en Gerdus dit uitstapje weer fantastisch bedacht en geregeld, bedankt hiervoor.
Ida en Chris Kahlman
Museum in Terschuur
(verslag2: Monique)
Op dinsdag 25 juni ben ik als begeleidster van mijn moeder mee geweest met de dagtocht van de Amsterdamse Reumapatiënten Vereniging, de VRA.
We gingen om 10 uur weg vanaf Reade (Jan van Breemenstraat). Er was een aangepaste touringcar bus waar ook mensen met rolstoelen in konden, prima geregeld. Het was ongeveer 50 minuten rijden naar het Oude Ambachten en Speelgoed Museum in Terschuur bij Barneveld.
Ouderwetse slagerij
Daar aangekomen werden we verwelkomd met koffie/thee en een gebakje. Dit was goed geregeld. We kregen uitleg over het museum.
In het museum waren 160 ambachten en winkeltjes, je mocht alles aanraken. Er was een oude smid, mandenvlechter, dokter enz. Erg leuk om te zien en voor heel veel mensen, herkenbare dingen.
Er was ook een Disc Jockey die oude plaatjes draaide, je hoefde maar een verzoek in te dienen of hij ging draaien, heel erg gezellig. Om 13 uur kregen we een lunch, soep en een broodje. Na de lunch gingen we weer verder het museum in. Er was ook een afdeling met oud speelgoed, ook heel veel herkenbaar speelgoed, zoals houten puzzels, tollen enz. Ondanks de hittegolf buiten was het in het museum redelijk uit te houden. Om een uur of 4 gingen we weer de bus in en gingen naar het pannenkoekenhuis. Alleen was het daar super warm, echt tropisch, maar dat mocht de pret niet drukken want er waren overheerlijke pannenkoeken en ijs na.
Om een uur of half 7 gingen we weer naar Amsterdam. Waar we om half 8 weer aankwamen.
Ik heb als buitenstaander en begeleidster van mijn moeder een fantastische leuke dag gehad, die ontzettend goed geregeld was.
Bedankt voor deze leuke dag
Groetjes
Monique Westerveld
Dagtrip Speelgoedmuseum 25 juni 2019 (verslag3 Marian S. )
De avond voor vertrek hoorde ik, dat mijn kleinzoon mee kon op de VRA trip. Hij was net over voor vakantie na een jaar VWO 5 in de USA. Door de jaren heen ben ik het, die hem meeneemt naar musea. Hij groeide op wetende, dat ik lichamelijk niet veel aan kon, dus helpt hij zijn hele leven mij al met allerlei werkjes en is erg zorgzaam. Hij is nu al een goede mantelzorger. Niet echt wetende wat hem te wachten stond had hij enorm veel zin om mee te gaan met mijn museumavontuur en nu met een grote bus.
 |
 |
Mijn moeder opende haar eerste kapsalon in 1927. Een echte feministe al. En zelfs de oorlog door wist ze, ondanks dat de rest van de familie ondergedoken zat, de boel draaiende te houden, gebruikmakend van haar geïmproviseerde uitvinding van waterketel tot stoom-permanent-machine. Bij de smederij stond een smidse, die aangetrapt moest worden. Hierdoor kon ik uitleggen, dat dit de energiebron was van haar permanent-machine in de oorlog. Deze verhalen kent mijn kleinzoon ook en in zijn huis, en het mijne, is hij bekend geraakt met veel voorwerpen uit de “oude tijd”, die wij als curiosa in de vitrine kast hebben bewaard. Waaronder de uitvinding van zijn overgrootmoeder(102). Zij overleed toen hij vier was. Het bijzondere was dat het verhaal nu compleet werd, doordat we samen het museum door wandelden.
Dit succes en de verbindingen met de tijd en voorwerpen bracht mij tot de volgende gedachte, dat dit museum bij uitstek geschikt is voor schoolreisjes en/of uitstapjes met grootouders. Dan zien zij goed het verschil tussen duurzaam speelgoed en de plastic wegwerp items die niet verteren. Zij kunnen zich dan even wanen in de reële wereld en niet als virtuele ervaring, maar een van andere materialen, geluiden, en geuren.
Nogmaals dank aan de leiding, die deze dag tot stand heeft gebracht en de leden die een gezellige inzet lieten zien.
door lid Marian Snijders
