Contactgroep 4 juni

VRA CONTACTGROEP

Verbinden, inspireren en motiveren
Juiste informatie is van cruciaal belang

Verslag van Ruth

Op 4 juni 2019 heeft het bestuur van de VRA een
Contactmiddag georganiseerd over: “Het maken van de juiste keuzes”.
We waren met een groot aantal actieve en enthousiaste en geïnteresseerde leden.
Het bestuur en de vrijwilligers hebben ons koffie, thee en koekjes geserveerd.
Zoals gewoonlijk steeds met een brede glimlach.

De gastspreker was een belangrijke medewerker van Clientenbelang van Amsterdam
Herman Klein Tiessink.

Herman Klein Tiessink is Senior beleidsmedewerker
zorg & programmacoordinator zorg
bij Clientenbelang Amsterdam en omgeving’.

De onderwerpen waren:
a.- Hoe kunnen we keuzes maken?
b.- Wat? Hier gaat het over de hulpvraag.

De informatie van Herman was zeer interessant waardoor er spontaan interactie tussen hem en ons ontstond.

We wilden graag meer weten over hoe zorgaanvragen te doen en wat Clientenbelang van Amsterdam vindt van bepaalde onderwerpen. We hebben over de onderwerpen zoals informatieverstrekking, bejegening door de gemeente, van de Indicatieadvies bureau van Amsterdam en de bereikbaarheid van diensten gebrainstormd.

Herman Klein Tiessink informeerde ons over de activiteiten zoals onderzoeken, ondersteuning aan cliënten, uitgebreide gesprekken met de gemeente en politiek landelijk belangen.
Hij ziet ook aan de medewerkers wat zij van de geboden zorg vinden en of ze denken dat het anders of beter zou kunnen.

Er waren een aantal vragen over o.a. de kwaliteit van de geboden zorg.
Wij, als leden en ook als cliënten kunnen onze stemmen laten horen en suggesties aandragen voor verbetering van de kwaliteit van zorg.

Clientenbelang Amsterdam vindt dat de gemeente verkeerd te werk gaat met de hulp in het huishouden.

Hierop waren veel reacties. Ontevredenheid, onveilig, kwetsbaar gevoel, miskenning en nog meer persoonlijke situaties. Veel voorkomende vreemde situaties met het pgb (persoonsgebonden budget).
We waren als leden één en al oor.

Naast onze mening gaf Herman ons een kennismaking over de diverse functies:
Bijzorg, voorzieningen, pendel, deskundigheid, belangen behartigen.|
Een beleid van zorg en ondersteuning.
Van deze visie komt het volgende: “Wat goed en wat niet goed is”.
Wat vinden de cliënten belangrijk. Wat vinden ze daarvan terug in het zorgaanbod.

Kortom, we hebben alles in de wijk. Bijzorg + WMO, werkteam, thuisorganisaties, gezondheid en ontmoetingscentra, dit ondanks een schrijnend personeelstekort.

Zulke onderwerpen geven steeds spanningen bij de mensen en organisaties.
Clientenbelang Amsterdam probeert af te dwingen dat de gemeente de procedure aanpast.
Het gaat erover dat Clientenbelang meer duidelijkheid wil over hoeveel uren hulp iemand nodig heeft.
Nog steeds bepaalt de gemeente op onjuiste wijze hoeveel uren huishoudelijke hulp iemand krijgt.

Aan de slag over de hulpvraag: “Niet kunnen kiezen”.
Het lijkt een periode van angst, onzekerheid en keihard vechten.
Clientenbelang is al jarenlang bezig om op een niveau te komen zodat de kwaliteit van leven voor chronische, langdurige zieken en gehandicapten bevorderd wordt.

Helaas is de realiteit heel anders. De beeldvorming is nadelig voor wat betreft de kwaliteit zorgaanbieders, de zorgverzekeraars en de zorgbehandelaars.

Tijdens de interventies hoorden we de uitingen van eenzaamheid, onmacht, emotionele verwaarlozing en het hebben van chronische ziekte.

Amsterdammers die door ziekte of ouderdom niet in staat zijn zelf hun huis schoon te maken, kunnen via de Wet Maatschappelijke Ondersteuning hulp bij de gemeente aanvragen.

Een van de vragen ging over de aanvraag van de PGB.
Aan de ene kant de belangenbehartigende organisaties van cliënten en aan de andere kant de WMO, van de gemeente.
De belangenbehartiging is hard nodig om binnen het beleid voor iedere patiënt gelijke kansen te creëren.

In de toekomst zal de hulpvraag steeds toenemen, hoe wordt dat gefinancierd. De belangenbehartigende organisatie staan altijd op de bres voor een rechtvaardige verdeling voor de Amsterdammer.

Verder vertelde Herman Klein Tiessink ons over de Integrale zorg.
Een definitie is: Integrale zorg is een combinatie van zorg door verschillende aanbieders en disciplines in de eerstelijnsgezondheidszorg. Integrale zorg is bedoeld voor mensen met een chronische aandoening.
Dit zal in 2021 kunnen worden uitgevoerd met de nieuwe plannen van de Gemeente.

Herman Klein Tiessink gaf uitleg over de grote operatie binnen de zorg die in ieders belang moet zijn. Kortom: Een gezegde: “Voorkomen is beter dan genezen”.

Het voornaamste streven in de nabije toekomst is dat de hulpverlener de juiste kennis van de sociale kaart heeft.
Huisarts is de 1^e. contact met de vraag:

“Wat hebt u nodig”
Daarna welke hulpverlener heb ik nodig?
Dan komt de Multi discipline aan de orde

Met een volgorde
Wie zal de eerste zijn? Mensen met een chronische ziekte? En dan als u niet beter wordt?

Er wordt over de toekomende tijd gesproken.
De zogenaamde wijkteams indiceren en de maatschappelijk diensten zorgen voor ondersteuning.

Een van de taken van een medewerker die helpt bij huishoudelijke taken als stoffen, afwassen of het schoonmaken van de badkamer is stofzuigen.

De laatste jaren hebben gemeenten flink hierop bezuinigd. “Vaak gingen de mensen terug van acht naar drie uur of minder huishoudelijke hulp per week,”

Het probleem is dat er te veel tegelijk veranderd is in het PGB. De Zorgverzekeraars, gemeente en de SVB, Zorgaanbieders, IAB van Amsterdam zijn verre van goed voorbereid. Ze krijgen te veel werk voor hun kiezen met te weinig mensen en ook met mensen die van de hoed noch van de rand weten.

Bezuinigingen
Alle veranderingen rondom het PGB hebben een enorme chaos en stress gecreëerd bij iedereen die ervan afhankelijk is of werkt bij iemand met een PGB. Zij krijgen hoe je het ook wendt of keert te weinig zorg, begeleiding of andere voorzieningen

Ooit heb ik deze uitspraak gehoord: Sorry dat ik besta en zorg nodig heb!
Het stelt ons in staat om naar elkaar te luisteren, elkaar te steunen en misschien solidair te zijn. Onze cliënt laat ons zien dat alles ertoe doet – elk verhaal, elk verdriet of wat ook; gewoon zijn en doen en meer voor elkaar te zorgen.

Dan treden de WMO en IAB in werking met hun personele onderbezetting en vaak ondeskundig personeel. Het komt allemaal goed ondanks de vele uitglijers en dat ze hun stinkende best doen!

Zijn de gemeenten er klaar voor?
Is iedereen goed ingelicht over de wijzigingen?
En hebben zorgbehoevenden wel een netwerk waar ze op terug kunnen vallen als er wordt bezuinigd op hun huishoudelijke hulp of dagbesteding?

“Welke hulp iemand krijgt, wordt vastgelegd in een zogeheten ondersteuningsplan. Een medewerker van een zorginstelling bepaalt samen met de cliënt welke klussen door de aanvrager zelf of door familie, buren of vrienden worden gedaan en welke door een zorgmedewerker. Vervolgens ondertekent de cliënt het plan.”

Amsterdammers kunnen overigens nog wel een klacht indienen. “Maar een klacht heeft niet de juridische slagkracht van een bezwaar en je kunt niets voorleggen aan een rechter.” Amsterdammers vinden gelijkwaardigheid noodzakelijk.

De zorg is een samenspraak van organisaties. Dan zijn ze gebundeld en krachtig zoals MEE, maatschappelijke diensten en Cliëntenbelang. Ook zijn ze onafhankelijk.

Maar hoe kunnen we kwaliteit vanuit het perspectief van de cliënt definiëren en meten? Hoe verhoudt zich dit tot de perspectieven van de gemeente of de instelling? En hoe zit het met het verschil tussen uitvoer en resultaat?

Volgend jaar juni 2020 verandert het systeem tussen de patiënt en huisarts. Hierover zal binnenkort nadere informatie volgen.